De Algemene 
Periodieke Keuring van motorvoertuigen geldt natuurlijk ook voor campers voor zover het als voertuig te boek staat. De APK houdt zich niet bezig met het woongedeelte hoewel sommigen daar anders over denken (en zelfs sommige keurmeesters naar ik van verschillende camperaars heb begrepen). Laat ik voorop stellen dat het woongedeelte qua opbouw (het “koetswerk”) wel aan de voorschriften van de APK moet voldoen: de opbouw moet immers wel veilig zijn voor de gebruiker zelf en voor de mede-weggebruikers. Daarnaast kent de APK twee bijzondere bepalingen voor de keuring de brandstofvoorziening en de gordels van de camper.
Wettelijke basis
De APK is een Europese regeling vastgelegd in de Europese Richtlijn 2014/45/EG van 3 april 2014. De Europese richtlijn is niet meer of minder dan een opdracht aan de nationale overheden om, laat ik het maar populair zeggen, de algemene periodieke keuring te regelen. In Nederland hebben we dat gedaan in de Wegenverkeerswet 1994 en de daarop gebaseerde regelgeving.
Artikel 71, lid 1 van de Wegenverkeerswet bepaalt:
Bij ministeriële regeling worden regels gesteld omtrent:
a. de eisen waaraan voertuigen moeten voldoen waarmee over de weg wordt gereden, waarbij onderscheid kan worden gemaakt tussen verschillende wegen;
b. de inrichting van voertuigen die op de weg staan;
c. de eisen waaraan voertuigen moeten voldoen voor de afgifte van een keuringsbewijs;
Op basis van dit wetsartikel stelt de Minister de Keuringseisen vast en de Rijksdienst voor het Wegverkeer het daarop gebaseerde APK-Handboek, zeg maar de Bijbel voor de keurmeester.
Gordels
Artikel 5.2.47 lid 1 bepaalt het volgende: Personenauto’s die na 30 september 2000 in gebruik zijn genomen, moeten zijn voorzien van gordels voor alle naar voren en naar achteren gerichte zitplaatsen.
In het APK-Handboek staat bij de wijze van keuren: Visuele controle. Indien in het middelste gedeelte van een doorlopende bank geen (heup)gordel aanwezig is, wordt dit gedeelte niet aangemerkt als zitplaats en behoeft geen (heup)gordel te zijn aangebracht. In geval van een kampeerwagen is de controle beperkt tot de voorste zitplaatsen en tot de overige zitplaatsen voor zover deze zijn voorzien van gordels.
Samengevat: in een camper moet de bestuurdersplaats en de bijrijdersplaats zijn voorzien van gordels en die gordels worden ook geïnspecteerd. De aanwezige gordels op andere plaatsen moeten eveneens voldoen aan de keuringsvereisten, maar ze hoeven niet aanwezig te zijn. De controle op overeenstemming tussen het aantal zitplaatsen op het kenteken en het aantal aanwezige gordels vindt dus NIET plaats (en mag niet plaatsvinden). Wil je ter besparing van gewicht het gordelframe bij de dinette verwijderen omdat je het tijdens het rijden toch niet gebruikt, dan mag dat; zo bespaar je in één klap ruim 40 kg gewicht.
De gasinstallatie
De vraag of de gasinstallatie onder de keuringsvereisten van de APK vallen is een voortdurende bron van meningsverschillen op camperfora. Niet verwonderlijk, omdat de regelgeving op dit punt – ook na de laatste herziening van 1 januari 2021 – op twee gedachten hinkt.
De vereisten voor de brandstofsystemen, want daar zou de gas-installatie onder moeten vallen wordt geregeld in artikel 5.2.9:
1. Alle onderdelen van brandstofsystemen van personenauto’s moeten veilig zijn en deugdelijk zijn bevestigd. Indien sprake is van corrosie is het bepaalde in Aanvullende permanente eisen, hoofdstuk 1, titel 2, afdelingen 1, 2 en 3, van toepassing.
Wijze van keuren: Visuele controle van alle aanwezige brandstofsystemen, waarbij de personenauto zich boven een inspectieput of op een hefinrichting bevindt.
2. Brandstofsystemen mogen geen lekkage vertonen.
Wijze van keuren: Visuele controle, terwijl de personenauto zich met draaiende respectievelijk niet-draaiende motor boven een inspectieput of op een hefinrichting bevindt. Indien de motor is uitgerust met meer dan één brandstofsysteem, wordt de controle op lekkage, indien mogelijk, uitgevoerd op alle brandstofsystemen.
Een installatie voor een al dan niet tot vloeistof verdicht gas wordt gecontroleerd met behulp van apparatuur dat lekkage vaststelt, waarbij het contact moet zijn ingeschakeld.
Kijk, deze bepaling en dan vooral de wijze van keuren, duidt er op dat met de brandstofsystemen de systemen voor tractie worden bedoeld en bijvoorbeeld niet de verhitting van een het frtiuurvet in een frites-verkoopwagen, visboer en dergelijke. “Controle vindt plaats … waarbij het contact moet zijn ingeschakeld”.
Maar aanleiding van vragen door keurmeesters en bezwaar door “gedupeerden” is de toelichting op het voorgaande artikel aangescherpt.
Toelichting:
Regeneratievloeistof of additieve vloeistof wel of geen brandstof.
Regeneratievloeistof of additieve vloeistof (Adblue en Eolys) is geen brandstof. De vloeistof heeft de functie om de emissies te verminderen.
Beoordeling alle brandstofsystemen (inclusief de kookinstallatie)
De controle van het brandstofsysteem voor het koken, controleert u voor zover dit mogelijk is. Staat de gasfles in een afgesloten kast en kunt u de kast niet openen? Dan controleert u de gasfles niet U hoeft geen onderdelen te demonteren voor de beoordeling. De beoordeling van de gasfles en de leiding bestaat uit datgene wat op eenvoudige wijze is te controleren, zonder demontage. De gasfles hoeft niet aanwezig te zijn. De leeftijd van de gasslangen is geen APK-aspect.
Op basis van de eerste regels zou je kunnen zeggen dat de gasinstallatie voor het koken, koelen en het verwarmen van het woongedeelte ook geen brandstof (voor tractie) is, maar uitsluitend voor gebruik voor andere doeleinden. Maar waarom zou je je nu nog zorgen maken? Waar vroeger de keurmeester nog wel eens tot afkeur kwam als hij niet in de gelegenheid was om de gas-installatie te “keuren” omdat de deur op slot was en/of de gasbun was afgesloten, kan dat op basis van de nieuwe regels niet meer: gekeurd wordt immers “voor zover dat mogelijk is”. En waaruit bestaat die “keuring” dan? Tja ik weet het niet. 
Er wordt “gekeken”, maar hij mag niet door afpersen bepalen of de leiding nog gasdicht is, hij mag niet afkeuren omdat de keuringsdatum op de gasfles is verstreken (dan mag de gasfles namelijk nog steeds worden gebruikt, alleen niet meer worden gevuld; dat geldt ook voor een vast gemonteerde LPG-gastank voor koken en koelen), of omdat de geldigheid van de gasdrukregelaar is verstreken of de adviesdatum ter vervanging van de gasslangen is verlopen.
Ik wil niet veel zeggen, maar zelfs een afgesneden gasslang kan niet tot afkeur leiden!
Als je het over een keuring “voor de schone schijn” hebt, dan is dit er één van!
Oorspronkelijk opgesteld: 14 januari 2021
